το ελληνικό 2011

Μια λαβωμένη χώρα αποχαιρετά το 2011.
Αυτή η χώρα είναι η δικιά μας.

Το βιντεογραφημένο ρεπορτάζ που ακολουθεί αναρτήθηκε την 30/12/11, στη διαδικτυακή έκδοση των New York Times. Δεν μιλά για μια πόλη του Τρίτου Κόσμου. Δείχνει την Αθήνα του σήμερα. Μιλάει για τους ανθρωπους της διπλανής πόρτας. Για ανθρώπους που μιλούν την ίδια γλώσσα με μάς. Ανθρώπους-κοινωνούς της ίδιας με μάς συλλογικής μνήμης. Και η διπλανή πόρτα είναι η δική μου, η δική σου, η δική μας.

Μπορεί ημερολογιακά τυλάχιστον το 2011 να μην ήταν δίσεκτο.
Φέτος όμως η χώρα προγεύτηκε τι θα δούμε στο όντως δίσεκτο 2012, που βρίσκεται προ των πυλών.

Το ξέρουμε όλοι.

"οι Επικίνδυνες Περικοπές της Ελλάδας"
- οπτικογραφημένο ρεπορτάζ των New York Times, 30.12.2011

Βόρειος Κορέα : η καταπίεση συνεχίζεται

Ο θάνατος του ηγέτη της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ιλ βύθησε την πιο απομονωμένη χώρα της γης στο πένθος. Το καθεστώς οργάνωσε ενορχηστρωμένους δημόσιους θρήνους, τοποθετώντας τους στοιχισμένους πολίτες στις πλατείες..
Όμως, οι πραγματικοί λόγοι θρήνου για τους βορειοκορεάτες είναι ότι η ισόβια καταδίκη τους στη φτώχεια, στην καταπίεση και στην πείνα -συνεχίζεται.


Τα ηνία του Προεδρικού Μεγάρου της Πιονγκ Γιανγκ αναλαμβάνει -ποιός άλλος- ο γιος του αποθανώντος Ηγέτη της ανεξέλεγκτης από τη Δύση πυρηνικής δύναμης, ο μικρότερος από τους τρεις γιους του, ο μόλις 27 χρονών Κιμ Γιονγκ Ουν (φωτο) Ήδη, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του πατέρα του, ο νέος ηγέτης της χώρας διέταξε την πραγματοποίηση δοκιμής ακόμα ενός πυραύλου μεσαίας εμβέλειας, δίνοντας σαφές μήνυμα ότι στην ουσία τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.


Το βραβευμένο με ΕΜΜΥ ντοκυμαντέρ "Welcome to North Korea" των ολλανδών κινηματογραφιστών Peter Tetteroo και Raymond Feddema περιγράφει την καθημερινή ζωή των πολιτών της χώρας αλλά και την κεντρική θέση που κατείχε σε κάθε έμφανσή της ένας Ηγέτης-Θεός..
Μία ταινία που αποτελεί ίσως την μοναδική οπτικογραφημένη μαρτυρία για το πώς ένα καθεστώς βασίζεται στον φόβο και την ανέχεια των πολιτών του.
Δείτε την.

"Welcome to North Korea" (Ολλανδία, 2000)
των Peter Tetteroo και Raymond Feddema
Βραβείο ΕΜΜΥ -καλύτερο ντοκυμαντέρ, 2001

Δημοσιεύθηκε στο www.new-deal.gr

Μπαχρέην : ο ακήρυχτος εμφύλιος

Για πρώτη φορά στη σύντομη Ιστορία του ως ανεξάρτητο κράτος, το Μπαχρέην βρέθηκε στους πρώτους τίτλους της παγκόσμιας επικαιρότητας τον περασμένο Φεβρουάριο. Αμέσως μετά την καθαίρεση του Προέδρου Μπεν-Αλί της Τυνησίας, το φαινόμενο-ντόμινο της αποκαλούμενης 'Αραβικής Άνοιξης' έμελλε να εκδηλωθεί στην Πλατεία του Μαργαριταριού στο κέντρο του Μανάμα, της πρωτεύουσας του Μπαχρέην, όταν η σιιτική πλειοψηφία της χώρας αποφάσισε να εκδηλώσει την έντονη δυσαρέσκειά της προς την σουνιτική επικρατούσα μειοψηφία, τη σταθερή φιλοδυτική της πολιτική και τον συνεχιζόμενο πολιτικό και οικονομικό αποκλεισμό των φιλοϊρανικών φωνών που δεν θα εξυπηρετούσαν την πολιτική της Δύσης σε αυτή τη νευραλγική γωνιά της Γης -τον Περσικό Κόλπο. (Διαβάστε περισσότερα εδώ για τα πρωτόγνωρα γεγονότα που έζησε το Μπαχρέην τον Φεβρουάριο του 2011)

Σε μία πρωτοφανή εξέλιξη για τα δεδομένα των αραβικών κρατών του Κόλπου, οι χώρες-μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου - GCC (Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ομάν, Κατάρ και Μπαχρέην) αποφάσισαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους να μετουσιώσουν σε στρατιωτική συνεργασία την μέχρι πρότινος οικονομική και επιχειρηματική, που είχε ως κύριο σημείο αναφοράς το πετρέλαιο.
Αυτή τους η απόφαση είχε τη συμφωνία της Δύσης αλλά και τη δημοσιογραφική 'ανεκτικότητα' του τηλεοπτικού σταθμού Al Jazeera του γειτονικού Κατάρ που για την περίπτωση του Μπαχρέην επέλεξε να μην εξεγείρει τα πνεύματα της κοινής γνώμης, όπως είχε κάνει στην περίπτωση της Τυνησίας. (Διαβάστε περισσότερα εδώ για το ρόλο του τηλεοπτικού σταθμού Al Jazeera όταν ξέσπασαν οι διαδηλώσεις στον αραβικό κόσμο)

Έτσι, η κοινή στρατιωτική δύναμη του GCC που αποτελείτο κυρίως από επίλεκτες δυνάμεις καταστολής του σαουδαραβικού στρατού, ουσιαστικά κατέλαβε το Μπαχρέην με σκοπό να κρατήσουν στην εξουσία την βασιλική οικογένεια των Αλ-Χαλίφα και να αποτρέψουν την ανατροπή από φιλοϊρανικές σιιτικές πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν την σιιτική πλειοψηφία της χώρας.